Er was eens, lang geleden… een knutselboerderij in Wateringen. Daar kon je iedere woensdagmiddag voor een gulden komen knutselen. Iedere week iets anders, behalve als je ging kantklossen, want het duurde wat langer om dat onder de knie te krijgen. Met een vriendin samen ging ik ‘klossen’, want mijn oma deed dat ook. Ik maakte al vrij snel leuke kleedjes, en ook figuurtjes – op les, maar ook samen met oma. En dat zijn leuke herinneringen!
Nu vroeg ik me af of ik dat nog zou kunnen, kantklossen. Van mijn moeder kreeg ik oma’s spullen (een flinke doos vol..!) en ik had zelf nog wat klosjes, garen en patroontjes bewaard. Het was even zoeken: kruisen, slaan, linnenslag, netslag, het loper-paar… hoe zat dat ook alweer?! Met hulp van wat boekjes bleek het toch nog ergens in de grijze cellen bewaard gebleven. De eerste twee pogingen resulteerden in kleine boekenleggertjes voor de kinderen. En er volgt vast nog wel meer…