Esther is Claire Fraser

Wat begon met het haken van een omslagdoek uit de Netflix-serie Outlander, leidde tot het naaien van een geplooide rok uit een dekbedovertrek, en tot het puzzelen op een 18e-eeuws patroon van een getailleerd jasje. En nu… nu voel ik me Claire!

En ik moet zeggen, het draagt heel prettig, vooral de rok en de omslagdoek. Het jasje bleef een beetje passen en meten, maar desalniettemin ben ik blij met het resultaat. Het patroon van het jasje komt uit een boek met 17e- en 18e eeuwse patroontekeningen, met tekeningen van hoe de originele kledij eruit zag. Ik heb het eerst 15 keer vergroot (via de vierkantjes-methode) en daarna uit stof gemaakt – en vervolgens de maat aangepast, zodat mijn niet-wespentaille er ook in paste. De ‘stomacher’ (het losse, gebloemde deel dat achter de veter steekt) heb ik gevuld met een dubbel-verstevigde spijkerstof. Dat is niet zo hard als karton (de eerste poging); het geeft een beetje mee met je lichaam. Het jasje heb ik gemaakt van een ecru katoen en heeft een verstevigd voorpand. De flappen aan de mouwen heb ik weggelaten.

Onder de rok, die van dunne katoen in plaats van Schotse wol is, heb ik van twee onderlakens een dubbele onderrok gemaakt, waardoor er wat meer volume is (en het is toch wel warm zo). In de rok heb ik een enorme zak gemaakt, zodat ik daar wat spullen in kan stoppen. Het is wel even wennen met trappen lopen enzo, maar zelfs fietsen ging goed!

De omslagdoek wordt ‘Rent shawl’ genoemd omdat deze voorkomt in Seizoen 1, aflevering 5 ‘Rent’. Op internet kon ik alleen een haakpatroon vinden waarbij de toeren onder een andere hoek in de sjaal lopen dan in het origineel. En – Pietje Precies als ik ben – dat kon dus niet. Daarmee was het de aanleiding om zelf aan de slag te gaan. Ik heb twee driehoeken gehaakt vanuit de scherpe hoek (zie afbeelding hieronder) en die zijn aan elkaar gemaakt, zodat op de rug net zo’n naad ontstond als in het origineel. De omslagdoek heb ik gehaakt met IJslandse wol, Alafosslopi, een dikkere wol.

Toen ik eenmaal zover was dat ik de hele set bijna af had, was het ook bijna carnaval: een goede mogelijkheid om dit een keer aan te trekken. 🙂 Maar het was natuurlijk best frisjes. Daarom heb ik van de restanten wol nog snel twee polswarmers gehaakt in dezelfde steek als de omslagdoek (zie middelste rij foto’s, rechts).